„Mały Nieśmiałek”. O dzieciach, które wstydzą się za bardzo

Ciche i spokojne dziecko – powód do dumy czy niepokoju? Dzieci z natury mają niespożyte zapasy energii, są hałaśliwe, wszędzie jest ich pełno, z łatwością nawiązują kontakty i wykazują chęć do wspólnej zabawy z rówieśnikami. Wśród nich nierzadko są takie, które trzymają się z boku, obserwują, nie biorąc czynnego udziału w zabawie, unikają innych dzieci, są niepewne i zdezorientowane. „Wyrośnie z tego” – myśli rodzic. A jeżeli objawy te nasilą się? 

nature people girl forest 12165 1024x670

Nieśmiałe dziecko to dziecko z problemem ponad jego siły 

Zanim zastanowimy się, jak pomóc dziecku, które wykazuje się niepokojącą nieśmiałością, należy sobie uświadomić, że boryka się ono z bardzo dużymi problemami, które często je przerastają. Brak pewności siebie z kontaktach z rówieśnikami, trudności w funkcjonowaniu w grupie, dezorganizacja, zdezorientowanie, brak aktywności i postawa gotowa do ucieczki, ucieczki od otoczenia – to problemy, z którymi nierzadko nie mogą poradzić sobie dorośli. Dla dziecka w wieku przedszkolnym każdy dzień jest walką o przetrwanie, której towarzyszy strach przed kolejnym spotkaniem z rówieśnikami.

W jaki sposób rozpoznać nieśmiałość u dziecka? Taki maluch ma trudności z mową, napięcie więzadeł głosowych powoduje, że mówi cicho i niewyraźnie. Sztywność mięśni jest przyczyną niezręczności ruchów. Obecność innych osób jest dla niego na tyle stresująca, że pojawia się drżenie palców, nerwowe zaciskanie dłoni i czerwienienie się twarzy. Nie uczestniczy ono w zabawach, wybiera ciche miejsca, z dala od grupy. Jest niepewne w swoich działaniach i szybko się peszy. Takie objawy pojawiają się u dzieci w bardzo wczesnym stadium rozwoju, niekiedy nawet zanim jeszcze pójdą do przedszkola, a później do szkoły.

Pokonać nieśmiałość – bez presji, małymi krokami i ze zrozumieniem dziecka 

Traktując nieśmiałość jako zaletę lub cechę, z której dziecko wyrośnie, wyrządzamy mu ogromną krzywdę. Brak kontaktu z rówieśnikami, pewności siebie i samoakceptacji ma wpływ na zaburzenia rozwoju emocjonalnego, poznawczego i moralnego dziecka. Taki maluch potrzebuje akceptacji, ale również pomocy, o którą sam nie poprosi – nie ma jeszcze świadomości, że jej potrzebuje. Powinno mieć ono poczucie, że zawsze może na nas liczyć, że akceptujemy je takim, jakim jest. To sprawi, że łatwiej będzie się mu przed nami otworzyć, zaufać nam.

Istotne jest również, aby wspierać pewność siebie dziecka, pokazać mu, że jest w czymś dobry, że coś potrafi i może odnosić sukcesy jak jego rówieśnicy. Każda pochwała jest dla niego nagrodą i motywacją do dalszej pracy. Nie warto rezygnować z wizyt w domu u koleżanek i kolegów czy też na placu zabaw, ale nie można robić nic wbrew dziecku. Jeżeli nie tym razem, to można spróbować za kilka dni. Ponadto, wielu „nieśmiałków” akceptuje takie sytuacje pod warunkiem, że mama czy tato są zawsze w zasięgu jego wzroku. Zmuszanie malucha do robienia czegoś, na co nie wyraża zgody, może tylko pogłębić problem, pozostawić uraz, z którym poradzić sobie będzie jeszcze trudniej. 

Opieka i wychowanie – pomożemy Ci 

Dziecku nieśmiałemu w przedszkolu jest wyjątkowo trudno. Ma problemy z akceptacją nowej sytuacji i oswojenia się z nowym otoczeniem. Nasza rola nie ogranicza się jedynie do opieki nad dziećmi, ale również czujemy się współodpowiedzialni za ich wychowanie. Mamy świadomość, że nieśmiałość opóźnia rozwój emocjonalny i społeczny dziecka, dlatego też wspólnie z rodzicami opracowujemy spójną strategię postępowania z takim maluchem. Pragniemy, aby nasze przedszkole w Raszynie było miejscem, gdzie będzie mogło poczuć się pewnie i bezpiecznie, gdzie każdy kolejny dzień będzie pokazywał, jak coraz bardziej otwiera się na otoczenie.